Eastcoast, part 3

In Nederland heb ik al vele namen gekregen, van Marie, Marietje tot Maria. En ja hier in Australië heb ik inmiddels ook al wat namen voorbij horen komen. Zo noem ik mijzelf maar Mariah, is gewoon net wat makkelijker. Maar andere namen die ik voorbij heb horen komen zijn: Marje, Mariah Carrey (in de outback), Maria, my love (erg gebruikelijk om dat tegen iemand te zeggen), Mate (ofcourse een woord die veel gebruikt wordt) maar ook Dutchie, nu noemen ze alle Nederlanders hier een Dutchie dus opzich niet zo raar, maar als er dan vervolgens dit de gehele ochtend naar je geroepen wordt dan weet je, dit is mijn naam voor vandaag. Kom ik later op terug...

Laat ik mijn verhaal maar gewoon bij het begin beginnen. Op maandagavond stapte ik in de Greyhound nachtbus op naar Agnes water / Town of 1770. Ik zat helemaal voor in de bus en daar stond de airco zo hard te brullen dat ik zowat bevroor. Gelukkig was ik voorbereid en had ik een lange broek aangetrokken, een hemd aan en een T-shirt, hoodie en slaapzak bij me. En ja heb alles gebruikt om maar warm te blijven. De mensen achter in de bus hadden een ander probleem, die kookten bijna zo warm was het daar. Het verschil moet er blijven. Maar goed de nachtbus, nou ik heb dus niet geslapen, heb het geprobeerd, maar het is niet gelukt. En dan zijn 9 uren best lang, rond 6.00 in de ochtend was ik dan ook blij dat Agnes water was bereikt. En het eerste wat we zagen was een Fire Station, want er woedt in de buurt van Agnes Water een enorm grote bosbrand, om beeld te krijgen van hoe groot, het heeft de omvang Nederland. Ik heb er met meerdere locale bevolking over gesproken en allemaal zeggen ze ‘in 30 jaar is dit de grootste die we mee maken en eigenlijk hebben we de laatste jaren helemaal geen bosbrand gehad’ nou daar wordt je toch wel even stil van. Gelukkig heb ik er geen last van gehad met betrekking tot rook enzo en is het ver genoeg van het Hostel vandaan. Een wederom leuk hostel, net buiten het bewoonde gebied, geen luxe, geen slot op het deur, back to basic, maar erg leuk. Check-in starte om 8.00 uur en gelukkig was mijn kamer leeg dus kon er meteen in, heb eerst maar even een powernap van 2 uren gedaan. Vervolgens ben ik samen met iemand uit het hostel naar Town centre gegaan om een fiets te huren en zijn we richting Town of 1770 gefietst. Dorpje of gehucht heeft de naam te danken aan het feit dat James Cook in 1770 hier voor de tweede keer aan land kwam. Op de terugweg moesten we ons nog haasten want de lucht veranderde opeens erg snel. Net op tijd waren we terug voor dat de onweersbui los barste, de rest van de dag heeft het dan ook geregend, wat na zo’n 5 dagen 40 graden best prettig is. De dag erna had ik een surfles gepland, goedkoper dan hier kun je bijna niet leren surfen. Hier kreeg ik dus ook de naam Dutchie, wilden ze mijn aandacht dan werd er gewoon ‘Hé Dutchie!’ geroepen. Tsja weer eens wat anders. Na heel vaak vallen begon bij mij de moed wat in de schoenen te zakken, waarom kon ik nou niet gewoon blijven staan. Ik besloot even een korte pauze op het strand te houden, mijn enkel even rust te geven want die begon toch wel een klein beetje pijn te doen en te kijken naar hoe de andere het ervan af brachten. We waten met z’n 6en, een klein groepje dus, dus het was vrij intensief. Mijn korte break pakte goed uit, mijn enkel voelde weer wat beter en opeens had ik de smaak te pakken, golf na golf pakte ik en bleef ik staan, zo’n super gevoel! En natuurlijk ben ik daarna nog wel eens om gegaan maar het feit dat ik rechtop bleef staan voelde zo goed! Later kreeg ik te horen dat mijn techniek erg goed was, wordt je toch best even gelukkig van haha. Op naar mijn 7-daagse surfkamp! Heb er nu al zin in! 

De dag erna op 6 december was het alweer tijd om Agnes water te verlaten op naar Hervey Bay, waar mijn driedaagse tag a long tour op Fraser Island zou starten. De volgende ochtend om 8.30 werd ik bij het hostel opgehaald door de 4wd auto’s. De enige mogelijkheid om over het eiland te rijden is namelijk met een 4wd. En daar kwamen we meteen achter na aankomst op het eiland. De wegen zijn namelijk zandwegen, mul zand wel te verstaan met heel veel kuilen. En als je helemaal achterin de auto zit, voel je ze allemaal. Halverwege de rit wisten we dan ook echt wat kuilen waren, er waren meerdere achter elkaar aan en degene die reed nam ze net wat te snel met als gevolg dat de auto even volledig los kwam van de grond en dus een stukje vloog en wij in de auto alle kanten opgeschud werden en ik na aankomst bij het hostel mijn kleding en overige toiletspullen die ik in de tas had, her en der uit de auto kon gaan zoeken. Bleek voor de auto die voor ons reed en de auto die achter ons reed er erg grappig uit te zien en moet zeggen we hebben er na de tijd ook erg veel lol om gehad. Helaas was het weer op Fraser Island niet zo mooi, waar ik een paar dagen geleden nog blij was dat het geen 40 graden was en even regende, ging dit opeens wel echt de andere kant op. We hebben 2 dagen te maken gehad met veel regen en erg harde wind ten gevolge van Cycloon Owen die voor de oostkust was. Ondanks dat het 24 graden was voelde dit voor ons erg koud aan, heb de 1e dag dan ook met een trui aan gelopen en de dag erna vanwege de regen zelfs met een regenjasje. Weer eens wat anders dan doorweekt van het zweet. Maar ondanks het weer wat hebben we het ontzettend leuk gehad, hebben in een soort autoband in Elsi creek gedobberd, Shipwreck Maheno bewonderd (groot schip, wat in 1935 tijdens een Cycloon is aangespoeld en door de groote ervan altijd is blijven liggen. Grootste gedeelte ligt onder het zand, maar dat maakt hem niet minder indrukwekkend). Verder zijn we naar de Champagne Pools gegaan, waar ik een duik maar even overgeslagen heb, de Indian head beklommen, verschillende meren bewonderd en in gezwommen, waarbij je jezelf meteen even een kleine scrub kon geven met het zand, lekker zacht huidje daarna. Afsluitend hebben we nog een korte wandeling gemaakt door het regenwoud, een prachtig bos waar de 1e jurrasic park film is opgenomen. Erg indrukwekkend om al die grote bomen te zien. En natuurlijk hebben we Dingo’s gespot op het eiland, helaas is het mij niet goed gelukt om er foto’s van te maken dus heb een aantal van de andere reizigers geleend. Gelukkig was het weer de laatste dag verbeterd en hebben we nog kunnen genieten van een prachtig eiland in de zon.  

Inmiddels ben ik met de bus weer verder gereisd naar Noosa om hier een aantal dagen door te brengen, ben benieuwd wat ik hier allemaal zal beleven. 

Liefs Marije