Livin the dream, Mojo surfcamp

Het is een droom, een echte. Iedere dag met een surfboard het strand op om proberen golven te pakken en meer en meer over het surfen te leren. Mijn start was afgelopen maandag 17 december, in Brisbane stapte ik in de ochtend in een busje die mij naar Byron Bay bracht. Daar aangekomen hadden we 45 minuten de tijd om in te checken, te lunchen en om te kleden voor dat de 1e surfles begon. Het strand waar we gingen surfen lag buiten Byron bay en was dan ook een stukje rijden, eenmaal aangekomen kregen we uitleg en wat ik direct ontdekte is dat ze bij Mojo een net wat andere manier van surfen aanleren dan dat ze deden bij de surfschool waar ik twee weken geleden aan het surfen was. Uiteindelijk nog 2 golven kunnen pakken zonder om te vallen. De dag hebben we erg gezellig afgesloten met een een diner in een restaurant wat in de avond veranderd in een club. En vanavond was het een silent disco, ontzettend gezellig en enorm gelachen. Na een goede nacht in de tipi, waar we in sliepen, de volgende ochtend weer vroeg op. Vandaag ging iets beter, maar ik had redelijk snel last van mijn enkel waardoor ik dus wat eerder gestopt ben dan bedoeling was, maar omdat vele nog moe waren van de avond ervoor was het erg gezellig op het strand. In de middag hebben we ons maar vermaakt in het centrum van Byron om de dag vervolgens met een talentshow in het hostel af te sluiten en wat een heerlijke avond was dat! Super goede sfeer. Ik zat in Byron in een hostel waar 90% van de bezoekers hippie waren, de sfeer was dan ook gezegd erg chill en relaxed met de gebruikelijke wietgeurtjes en die waren er niet alleen in de avond, maar die kwamen al langs als je s’ochtends aan het onbijt zat.  Helaas zat mijn tijd er in Byron daarna alweer op en was het tijd om naar spot-x te reizen, een private camp van Mojo in Arrawarra, probeer dat maar eens in het Engels uit te spreken. Deze dag was alleen een reisdag en heb ik niet gesurft, iets waar mijn enkel me erg dankbaar voor was. Maar de dagen erna kregen we iedere dag twee keer de kans om te surfen. De dag na aankomst waren het twee lessen om de gemiste les van de dag ervoor in te halen. Lichamelijk was dit niet mijn beste dag, op het einde van de dag was mijn teen ontveld door een schelp, mijn knie blauw en geschaafd door een val op een zandbank, mijn heup blauw door het dragen van de surfboard en mijn schouder bijna geluxeerd doordat ik net wat verkeerd lag ten opzichte van de golf. Maar hé surfen blijft leuk! De dag erna dan ook maar bij een ochtendles gehouden om even wat meer rust te nemen. Wel ben ik net als de dag ervoor naar het diepe deel van de zee gepeddeld om een groene golf proberen te pakken, twee keer mislukt en compleet gesloopt van het peddelen, maar wie niet waagt wie niet wint toch!? Echter gaf de tweede keer wel een kleine prijs, namelijk het zien van dolfijnen die om mij heen zwommen op nog geen meter afstand! Hoe gaaf! Helaas zwom er mogelijk ook een haai rond en moesten we het water uit. Even later mochten we nog wel in het ondiepe deel van de zee de skills blijven oefenen, dit dus ook gedaan. In de middag een stukje gewandeld over het strand en uitgekomen op een andere camping waar allemaal kangoeroes waren, waren redelijk gewend aan mensen volgens mij want kon erg dichtbij komen. Maar jeee heb ze eindelijk gezien!  De laatste dag dat ik de mogelijkheid om twee keer te surfen dit ook gedaan, condities waren s’ochtends erg goed om uit te peddelen en een ‘groene’ golf te pakken dit dus ook een aantal keer geprobeerd, kwam helaas niet verder dan mijn knieën. In de middag hadden we een expression les, wat inhoudt dat er een instructeur in de buurt is, maar je vooral zelf bezig kunt gaan. Het ging het ondanks de harde wind iets beter die middag en heb in de kleinere golven toch een paar keer kunnen surfen.  En voor je het weet is het dan alweer de laatste dag, om 7.00 s’ochtends moesten we klaar staan, er stond een lichte bries, opkomend water en super goede condities om voor de laatste keer een groene golf proberen te pakken, iedere keer was ik er bijna maar viel ik direct na het staan al om, zo frustrerend! Maar uiteindelijk na lang wachten en dobberen op de zee, viel alles opeens op zijn plek. Het lukte mij om te gaan staan en te blijven staan, een paar keer licht te draaien en volledig naar het strand te surfen. En op deze manier wilde ik mijn week graag eindigen en dat is gelukt! Livin the dream!

Liefs Marije