Top end to the Red centre

10 november was het dan zover, de start van mijn 7 daagse tour naar Alice Springs en the Red centre. Om 6.30 werd ik opgehaald bij het hostel vandaan en kon de tour beginnen. En wat was het warm die dag rond de 36 graden met een luchtvochtigheid van rond 80%! Houdt in dat je na 1 stap al doorweekt bent van het zweet. De tour begon rond Katherin, waar we hebben gezwommen bij de Edith falls in het Nitmiluk national park. En ja daar maakte ik mijn 1e beslisfout van de dag, je kon namelijk kiezen om een klein wandeltochtje te doen van 1km en dan boven zwemmen of beneden blijven en daar zwemmen. Maar ja de avonturier in mij zecht dan meteen, hop naar boven! Fout, want halverwege de klim had ik al enorme spijt, want zoals ik al zei het was 36 graden met een luchtvochtigheid van rond de 80%. Boven aangekomen werd de klim wel beloond met een prachtige omgeving en een verkoelende duik. Maar ja wie naar boven klimt moet ook weer naar beneden, dus beneden aangekomen was ik wel weer toe aan een verkoelende duik. Helaas was daar geen tijd meer voor. De rit ging verder naar Buruwei, waar we een boottocht zouden maken, maar de waterstand was te laag dus werd het een kleine wandeling  naar een uitzichtspunt en om water bij te vullen. Waar ik dus mijn 2e fout van die dag maakte, want wij dachten dus al op de helft van de ruim 4km wandeling te zijn en besloten niet om terug te gaan maar om door te lopen. Ja mis, want we bleken nog maar 1 km gelopen te hebben en dus er nog zo’n 3 moesten doen. Wederom doorweekt van het zweet aangekomen bij de bus om door te gaan naar de campsite voor die nacht. Daar aangekomen snel de bus uit en een tent uitgekozen. De verkeerde zo bleek later, want naast heeeeel veel mieren zat er ook een enorme spin! Een Huntsman werd mij verteld en een kleintje volgens de tourguide. Nou als dat een kleintje is dan wil ik niet weten hoe groot de groten zijn! Heb uiteindelijk niet in die tent geslapen maar in een andere. Wat wij die dag ook meteen leerden was om de toilet eerst door te spoelen voordat je de klep open doet. Want 1 van mijn mede reizigers deed de klep open en trof 6 mooie groene kikkers aan in de pot, wat hebben we daar om gelachen! 

Na een heel avontuur van de eerste dag ging de wekker de volgende ochtend weer vroeg en om 6.30 ging de tocht weer door we moesten zo’n 600km afleggen die dag. De dag begon met een heerlijke duik in het water van het Elsey national park. Na de duik hup de bus weer in en door. En ik kan inmiddels vertellen de wegen in de outback van Australië saai zijn! Ze gaan alleen maar rechtdoor en de omgeving is continu hetzelfde... halverwege hadden we een stop in Daily waters waar de oudste pub van Australië is gevestigd en ja ook al is het nog maar 11.30 daar een biertje drinken is een must! En het was een bijzondere kroeg, want je kon er van alles achterlaten, net een museum. Na deze leuke stop ging de tocht weer door met af en toe een kleine pauze. We arriveerden aan het einde van de middag ergens in the middel of niks op een campsite. En dachten we dat de vorige campsite slecht was, dan was deze nog erger! Dit keer had ik wel één van de betere tenten uitgezocht. Maar omdat het buiten de tent veel aangenamer was, besloten om lekker buiten te slapen onder de sterrenhemel en van de mooiste nachten! Zoveel sterren had ik nog nooit gezien! ik kon duidelijk de kleine beer zien, zag heel goed de Melkweg recht boven mij, kon Mars zien en het mooiste was nog wel dat we 3 vallende sterren zagen. Ik heb die nacht heerlijk geslapen.

de volgende dag was weer een vroeg begin wederom om 6.30 in de bus want je we moesten nog ruim 600km afleggen om in Alice Springs te komen. De eerste stop was bij de Devils Marbles, erg bijzonder om allerlei ronde rotsblokken boven op elkaar te zien. Hier een paar kleine wandelingen gemaakt en een vroege lunch gehad. De volgende stop was bij Wycliff well het UFO capital of Australia. Tja of het nu waar is of niet, het zag er geinig uit. Na nog een paar stops bij oa Barrock creek (wederom een bijzondere pub) kwamen we dan over de zuidlijn van de wereld! De Tropic of Capricorn en ja daar moesten we op de foto natuurlijk! Dichter bij de zon kom je bijna niet. Rond 18.00 kwamen we dan eindelijk aan in Alice Springs en zat het eerste deel van de tour erop. De volgende dag hadden we een vrije dag en die heb ik besteed door naar een bezoekerscentrum van de Flying Doctors te gaan. Erg leuk om te zien hoe het is ontstaan en wat ze betekenen voor Australië. Die avond vroeg op bed want de pick up de volgende morgen voor de volgende 3 dagen was om 4.50! 

Vroeg uit de veren dus voor de start van de Red Centre trip. Op naar Uluru, ook wel bekend als Ayers rock. Maar uluru ligt dus nog 5 uur rijden van Alice Springs. Wederom een lange trip te gaan. Een stop gehad bij oa Erldunda oftewel het midden van Australië! Rond middaguur kwamen we dan aan bij de campsite even snel geluncht en direct door naar Uluru. Daar het bezoekerscentrum bezichtigd en daarna een kleine wandeling langs de rots gemaakt. Onze tourguide kon ons ook veel vertellen over Uluru en de geschiedenis ervan. Vandaag vertelde ze dan voornamelijk het verhaal van de aboriginals en hoe die dachten dat de rots was ontstaan en wat voor betekenis het voor hun had. Erg bijzonder om te horen. Bij terugkomst op het kamp de zonsondergang bekeken, hapje gegeten even opgefrist en snel de Swag weer in om te slapen. Keuze om te slapen in een tent had je niet, want die waren niet aanwezig.

De volgende ochtend weer vroeg eruit, om 4.30 werden we gewekt, moesten we snel ontbijten en hop de bus in om optijd te zijn voor zonsopkomst en die was prachtig! Nadat de zon op was zijn we het Kata Tjuta national park weer ingereden en op weg gegaan naar een een rotsformatie om daar te wandelen. We hadden geluk met het weer, het was nog niet te warm en er waren wat wolken dus we konden de gehele 7,5 km ronde doen en wauw wat was dat mooi! Bij elke bocht die je maakte zag je weer een ander mooi stuk van de berg! Ook vandaag vertelde onze tourguide veel over het gebied, erg leuk hoe gepassioneerd ze erover kon spreken. Vandaag stond ook meer in het teken van hoe de wetenschappers dachten dat het gebied allemaal ontstaan was. En hoe mooi het verhaal van de Aboriginals ook is, ik geloof toch meer in het verhaal van de wetenschap. Na de hike een lunch gehad op de campsite, laatste spullen opgeruimd en op weggegaan naar onze volgende kamp op Kings Creek station. Onderweg naar een prachtig zoutmeer bewonderd, Lake Amadeus, en moesten we hout sprokkelen voor het kampvuur in de avond, wat erg gezellig was en er werd ook nog op gekookt. Jaja vandaag stond er Kangoeroe op het menu en ik moet eerlijk zeggen, dat smaakte best goed. Na de maaltijd weer klaar gemaakt voor een volgende en laatste nacht buiten, het was een mooie heldere sterrenhemel dus dat kon niet mis gaan... of toch wel? In de verte zagen we allemaal lichtflitsen van onweer, maar wat we niet wisten was dat die storm naar ons toe zou trekken. Midden in de nacht werd ik dan ook wakker met het weerlicht pal boven mij en echt dan is het geen pretje daar buiten te liggen. Uiteindelijk samen met een ander besloten een dak op te zoeken, er waren kleine tentjes, met alleen een dakje, verderop met ledikanten erin. Dus daar de Swag heen gesleept en op het moment dat wij daar waren begon het te regenen. Was erg grappig om te zien dat iedereen wakker werd en beduusd om zich heen zat te kijken. We hebben toen maar verteld dat er tentjes waren, nou dat was niet voor dovemansoren er ontstond direct een hele optocht van zaklampen en hoofdlichtjes in de richting van de tentjes. 

De volgende ochtend moesten we er weer vroeg uit, iedereen nog vermoeid van de onderbroken nacht, maar er stond een nieuwe wandeling op de planning in Kings Canyon. Helaas daar aangekomen regende het wat, dit ging de gehele wandeling door, maar ondanks dat was het er niet minder mooi om. Wederom voelde ik mij klein. Ik heb mij echt 3 dagen lang klein gevoeld. Na de wandeling was het tijd voor een snelle lunch en het inpakken van de spullen. Schijnbaar had het op de campsite enorm geregend want dat was in een moerasgebied veranderd. En de muggen, die waren enorm irritant, vliegen zo je oor, neus, oog of mond in. Na het inpakken was het dan echt tijd om het gebied te verlaten en terug te keren naar Alice Springs. Hier nog 1 nacht geslapen en de volgende ochtend op het vliegtuig naar Cairns gestapt. En ja daar ben ik inmiddels, zittend in mijn 8 persoons dorm in een mega groot hostel (Gilligans, ook wel het party hostel van Australië, tsja moet je toch ook eens meegemaakt hebben) vandaag en morgen even bijkomen van alle avonturen van afgelopen week en dan ga ik weer leuke dingen doen! 

See Ya! Liefs Marije